De zwarte noot (Juglans nigra)
De walnoot is een van de meest geliefde bomen in de tuin. Toch is dat best eigenaardig. Van alle bomen komt hij in het voorjaar het laatst in blad en in de herfst laat hij zijn blad al vroeg vallen. De katjes van de notenboom zijn eigenlijk onopvallend en verschijnen bijna tegelijk met het nieuwe blad. Over de vorm van de boom kun je ook van mening verschillen. De vorm van het blad, met 15 tot 25 fijn gezaagde blaadjes is langer dan van de gewone noot, de blaadjes zijn spitser. De noot van de Juglans nigra is kleiner en heeft een hardere schil en is moeilijker te kraken. Dat geldt niet voor de eekhoorns, die weten er wel raad mee. De aangevreten noten lijken wel op doodshoofdjes.
De grootste kwaliteit van de noot is gelegen in zijn houtsoort en natuurlijk zijn vruchten, de walnoten. Veel mensen kennen de houtsoort van het prachtige wortelnotenfineer van antieke meubelen. Maar de noten zelf zijn heerlijk. Voor de jeugd, van vroeger want tijden veranderen, was het ‘noten knuppelen’ een spannende sport. Bij de buurman of -vrouw een stuk hout de boom inslingeren met als doel dat de noten mee naar beneden zouden komen. Spannend, omdat de eigenaar natuurlijk zijn eigen oogst wilde consumeren!
De Juglans is al een eeuwenode aangeplante boom in onze omgeving. Ook nu staat hij dikwijls op het erf bij boerderijen en buitenplaatsen. Zijn Latijnse naam kreeg hij van de Romeinen toen de boom via Griekenland uit Perzië in Italië zijn Europese bakermat vond. Die naam Juglans vond zijn oorsprong in Jovis Glans, ofwel Jupiters eikel. De naam walnoot komt uit het oud-Germaans en betekent ‘buitenlandse noot’. De walnoot komt tegenwoordig het meest in Californië voor. In Frankrijk is Grenoble bekend om zijn notenplantages. In Nederland komt de noot, behalve in tuinen, ook veel langs de rivieren voor. De Juglans nigra wordt veel groter dan de inheemse Juglans regia. De Juglans nigra groeit, in tegenstelling tot de Juglans regia, meer in de hoogte en kan een hoogte bereiken van soms 35 meter en een kroonbreedte van dezelfde omvang. Er zijn exemplaren bekend met een stamomvang van wel 6 meter. Zo groot is de zwarte noot in het Arboretum Hinkeloord niet. Hij is geplant in 1936 en staat rechts van de Villa Hinkeloord.
Er is overigens nog iets eigenaardigs aan de hand met de Juglans nigra. De wortels van de boom scheiden een stof af die giftig is voor bijvoorbeeld vruchtbomen. Appelbomen die in wijze. En niet alleen vruchtbomen maar ook soortgenoten legden op geheimzinnige manier het loodje. Zelfs bomen strijden om hun recht van bestaan.
